Omdat volgens schattingen meer dan 95% van de bevolking een neurotypisch brein heeft, zijn verwachtingen navenant. (Bij een neurotypisch persoon wordt de ontwikkeling op het gebied van het verwerken en gebruiken van sociale, linguïstische en zintuiglijke informatie algemeen gezien als ‘normaal’ en aangepast gezien.)
Mensen leven nou eenmaal graag in groepen. Als je door je diagnose en daardoor je andere informatieverwerking, (onbewust) het gewenste groepsgedrag structureel niet ‘aanvoelt’/uitvoert, treedt er sociale exclusie op. Sociale exclusie betekent dat de groep jou niet langer accepteert als ‘lid’ en dat je alleen voelt/komt te staan. Door het leven met een diagnose ontstaat er vaak een zoektocht naar een maatschappelijke geaccepteerde rol en positie.
Vanuit de wens om ongeacht je manier van informatieverweking, samen te leven is mijn begeleiding erop gericht, om elkaar inzicht te geven in elkaars kunnen en zijn. Wat zijn de verwachtingen en welke competenties kan ik daarvoor ontwikkelen. Op basis van begrip kan er ruimte ontstaan voor acceptatie en een goede balans.

Ik begeleid cliënten en betrokkenen met de diagnose ASS en/of AD(H)D en eventuele bijkomende problematieken. In een intakegesprek duid ik samen met de cliënt de hulpvragen, we prioriteren ze waarna begeleiding op de hulpvraag plaatsvindt in de thuissituatie, school, stageplaats, werksituatie etc.